'Vakantie' in Sydney

Bijna vakantie!

Nog een weekje werken en dan eindelijk vakantie, zo voelt het echt! 5 dagen bikkelen bij de appels en dan genieten in Sydney.
Deze week vloog eigenlijk ook voorbij en was bijna iedere dag wel hetzelfde. 6:15 de wekker, 8 uur werken, avondeten, gezellig avondje in het hostel en weer gaan slapen. Het enige 'spannende' dat ik heb meegemaakt op de farm deze week is dat er iemand van de ladder was gevallen en de supervisor niet goed wist wat hij moest doen. Dus ik er naar toe en de eerste hulp aan het meisje gegeven. De ladder was ook op haar hoofd gevallen. Gelukkig is het allemaal goed gekomen. Verder zijn alle dagen zo'n beetje hetzelfde op de applefarm. Pien en ik werken nog steeds samen en de gesprekken gaan over van alles. Ook proberen we het gezellig te maken door ondertussen spelletjes te spelen of doelen te stellen, zoals het inhalen van onze buren, door heel snel te gaan werken. De Aziaten bijhouden is namelijk nogal een opgave, man wat werken die snel en behendig.

Maaaaar dan is het zover. Op vrijdag om 16:30 uur was het dan zover, vakantie! Gek gevoel als je op reis bent, maar zo voelde het wel. Tas inpakken en op naar Sydney. We worden op zaterdag door 2 Zuid-Koreanen naar het airport gebracht, waar de Zuid-Koreaan nog even zijn auto boven op mijn voet op de handrem zet. Vertel dan maar eens rustig wat er aan de hand is. Het duurde dan ook een tijdje voordat hij doorhad dat de auto stilstond op m'n voet. Gelukkig is m'n voet oke, liep alleen de rest van de dag wat mank haha. Gedag gezegd tegen Pien, door de douane en in m'n eentje op naar Sydney!! Wauw wat heb ik hier zin in. Eenmaal aangekomen in Sydney na vluchtje nummer 6, zou ik worden opgewacht op het domestic airport, het vliegveld voor binnenlandse vluchten. Door een misverstand is Marijke, die me zou ophalen van het airport, geland op Sydney International. Het duurde ons 10 minuten voordat we er achter kwamen dat we niet op hetzelfde airport stonden.. Handig.. Uiteindelijk toch samen gekomen en onze reis gemaakt naar Lidcombe, een buurtje in Sydney. Daar werden we opgehaald door Anne-Linde, waar Marijke en ik onze airbnb mee delen aankomende dagen, en door Marrit, de bewoonster van het airbnb.
Eenmaal aangekomen in het appartement ziet alles er super uit. We hebben onze eigen verdieping met eigen badkamer! Met een douche waar ik eindelijk onder pas, gewone handdoeken in plaats van sneldrogende handdoeken en een fatsoenlijk bed! Ook lag er een klein cadeautje op ons bed: een zakje drop en een sleutelhangertje van Sydney met op de achterkant onze naam en Sydney 2016, superleuk!!
Die avond was het Kerstavond. Dus hebben we lekkere hapjes gemaakt, een Kerstmuziekje opgezet en genoten van de Kerstboom. Het Kerstgevoel is alleen maar een klein beetje aanwezig, omdat het gewoon warm is en je in je korte broek en shirtje aan het Kerstdiner zit.
De volgende dag is het 1e Kerstdag alleen hier is het gewoon Kerst, want ze kennen maar 1 Kerstdag hier. Kerst hebben we vandaag gevierd op Collaroy Beach. Kerst op het strand, ik blijf het raar vinden. In je bikini op het strand in Australie met een Kerstmuts op, omringd door Nederlanders. Het is een ervaring die ik niet snel meer vergeet.
De dag er na is het hier dus geen Tweede Kerstdag, maar is het hier Boxing Day. Dat betekent dat alle winkels hier flinke kortingen hebben. In Nederland is het dan echt shoppen geblazen, maar hier is dat wat lastiger, aangezien mijn backpack ondertussen 19kg zwaar is geworden en ik begon met 13kg.. En nee, ik weet echt niet waar die kilo's ineens vandaan komen. Maar terugkomend op Boxing Day.. Wat is het ongelooflijk druk!! Samen met Marijke, Anne-Linde en Marrit naar de DFO (outlet winkels) gegaan, een soort Batavia stad in Nederland. Voor de duurdere winkels zoals Michael Kors en Tommy Hilfiger stonden mensen buiten de winkel in de rij om de winkel überhaupt binnen te komen, wat een gekkenhuis. Wel echt leuk om dit mee te maken. Na toch wat spulletjes te hebben gekocht, en ja dit had ik wel echt nodig, weer 'huiswaarts' gegaan.

De volgende dag was het tijd voor een item op mijn bucketlist: BONDI BEACH! Het strand van Sydney waar Bondi rescue wordt opgenomen! Wat een druk strand, maar wat gaaf om hier eindelijk te lopen! Ook de cameraploeg gespot van Bondi rescue en hier uiteraard even mee op de foto gegaan. Hier deden ze ook echt niet moeilijk over en ze vonden het geloof ik nog leuk ook! Ook nog even langs de graffiti walls gelopen, een muur met graffiti tekeningen langs het strand.

Maar oh oh wat is het hier warm.. Er heerst hier momenteel een hittegolf en de verwachting is dat het donderdag 40 graden hier wordt.. Ik bereid me voor..

Toch kan ik hier mijn werk als Fysio niet helemaal loslaten. Ik heb hier en daar te horen gekregen dat mijn hulp welkom is, dus zo hou ik mijn kennis ook nog een beetje bij. Zo heb een massage gegeven op Bondi Beach, hoe cool is dat!

De dag er na hebben Marijke, Anne-Linde en ik 'gewoon' even door de stad Sydney gelopen, als of het niks is. Alleen al in Sydney ben je soms al anderhalf uur aan het reizen. Ik kan me haast niet voorstellen dat het stukje Apeldoorn - Enschede vroeger zo onwijs lang aanvoelde. Dat stuk is er niets bij.

De volgende dag zou een leuk dagje worden! Eerst had ik 3 Nederlanders op 'afspraak' staan die wat adviezen wilden van een fysio. Tof om ook op deze manier mensen te helpen en toch een beetje met m'n baan bezig te zijn. Nadat ik deze mensen had geholpen, ben ik samen met Lynn (een Nederlands meisje) naar Collaroy afgereisd, want daar stond een 'verrassing' op mij te wachten. Eenmaal aangekomen lag daar een pakketje voor me klaar! Toen ik het open maakte zaten er allemaal lekkere Hollands eten in, zoals pepernoten, chocoladeletter, speculaasbrokken en de Ruijter mini's in! Daarnaast ook een heleboel foto's en lieve kaartjes en brieven! Wat een tof cadeau! En alsof al dat lekkere Nederlandse eten nog niet genoeg was, gingen de we dag erna met Marrit (de eigenaresse van het airbnb) naar de Dutchshop in Sydney! Eenmaal aangekomen leek de shop echt op een oud Nederlands huisje en eenmaal binnen leek het op je oma's eetkamer/woonkamer. Allemaal oude, dikke kleedjes op tafel, oude schemerlampen aan het plafond en overal zag je foto's van molens of klompen aan de muur hangen. Feels like home! Het was dan wel 11:00, toch besloten we aan het Hollandse eten t beginnen. Ik bestelde een broodje frikadel speciaal (iets wat ik eigenlijk niet snel eet in Nederland haha) en een portie poffertjes. De frikadel smaakte iets anders dan thuis, maar de portie poffertjes smaakte echt zoals ik ze altijd met mijn oma eet in Nederland!
Daarna de winkel zelf nog even in geweest en daar uiteindelijk een pak vlokken voor mijzelf en voor mijn reismaatje Pien meegenomen, die ik straks in Tasmanië weer ga zien. Ook kon ik het niet laten Wilhelmina pepermunt mee te nemen.

Aangezien het morgen Oud en Nieuw is, besluiten Marijke, Anne-Linde en ik wat hapjes te maken voor morgen, want morgen...wordt een lange, lange dag!

En dan is het zover.. Oud en Nieuw!! Hiervoor ben ik naar Sydney gekomen! 5 uur opgestaan en naar Port Macquiries gelopen, waar we als het goed is, goed zicht zouden hebben op de Harbour Bridge en het Opera House. Er stonden gisteravond al mensen met tentjes te wachten voor de ingang, wauw, wat mensen er toch allemaal voor over hebben. Eenmaal aangekomen, zag ik dat er al een flinke rij stond, maar toen zagen we mede Dutchies waar we Oud en Nieuw mee gingen vieren. Dus zijn we snel naar dat groepje gelopen en bij hen in de rij gaan staan. De security kreeg er even later wel hoogte van, dus werd er een groepje ergens anders in de rij gemaakt. Maar....we stonden wel mooi vooraan in de rij! Na 3 uur wachten ging om 10:00 de poort open naar het veldje. Wij stonden dus redelijk vooraan en konden rustig gaan lopen. Achter ons stonden mensen zigzaggend in de rij, tot dat de security zei van: ga maar lopen. Toen begonnen mensen te rennen om zo snel mogelijk vooraan in de rij te kunnen staan. Wat een chaos! Ben ik even blij dat we daar voor staan. Gelukkig konden we snel een mooi plekje bemachtigen en hadden we uitzicht op de brug en het opera house. Helaas wel wat bomen ervoor, maar dat belemmerde het zicht maar een beetje. Daarna begon het wachten..het wachten van 14 uur tot de beroemde vuurwerkshow zou gaan beginnen. Deze tijd al kaartend, slapend, etend en kletsend doorgebracht tot we allemaal geen billen meer overhadden. Naar de wc gaan was ook al een hele klus.. Zo hebben Lynn en ik ruim een uur in de rij gestaan voor de toiletten.... Ja wat wil je ook met 16.000 man op 1 plek..
Toen kwam er om 9:00 het eerste vuurwerk, oftewel het kindervuurwerk, wat al heel gaaf was. Even later was het dan echt zover.. Het aftellen in het Nederlands.. 10-9-8-7-6-5-4-3-2-1... HAPPY NEW YEAR!!!! Wauw wat een moment! Echt een kippenvel momentje waar ik, en nog meer met mij, tranen in onze ogen van kregen! Wat was dat gaaf zeg! 15 minuten lang genieten van al het mooie vuurwerk! Je moet er bij zijn geweest om het te bevatten hoe gaaf het was. Nederland genoot ondertussen met mij mee, via de livestream die om 14:00 NL tijd begon. Ik blijf het tof vinden hoe iedereen zo met mij meeleeft tijdens mijn reis! Natuurlijk even met thuis geskyped, wat eigenlijk ook wel een beetje gek was natuurlijk. Het duurde ten slotte nog een paar uur tot het in Nederlands Oud en Nieuw zou zijn.
Na het spektakel was het tijd om terug te gaan naar de airbnb, wat een klusje zou worden. Wat een drukte! Maar ook wat gevaarlijke momenten bij de overvolle treinen. 1 man zat zelfs klem tussen de trein en het perron. Nu ben ik blij dat ik, mede door de volleybal, zo hard heb leren schreeuwen ;) .

Nieuwjaarsdag stond er voor mij weer een item van mijn bucketlist op het programma: De Nieuwjaarsduik. Niet met -5 graden, maar met +30 graden en wel op Bondi Beach!! Samen met een heeeeeleboel Nederlanders verzameld op het strand, waar we onder het toeziend oog van alle toeristen het Wilhelmus hebben gezongen. Ik voelde me net een toeristische attractie. Daarna afgeteld, uiteraard in het Nederlands, en daarna als 1 grote groep het water in gerent. Maar eerst moesten we nog een groot stuk over het strand rennen. Er lagen natuurlijk allemaal mensen op het strand, dus dat werd over handdoeken en over mensen heen springen, wat grappige momenten opleverde. Onderweg gaven zelfs mensen ons nog een high five. Super leuk om dit met landgenoten aan de andere kant van de wereld te mogen doen!!

En dan zit mijn onwijs toffe tijd in Sydney er al weer op. Ik zeg gedag tegen mijn reisgenootjes in Sydney en neem het vliegtuig naar Launceston in Tasmanië, waar ik hopelijk mijn werk zal gaan voortzetten. Ondertussen heb ik 1 dag gewerkt bij de appels en wacht ik nu tot mijn volgende baantje begint!

Op 4 januari was mijn lieve mama jarig en heb ik uiteraard even met haar geskyped!

Ondertussen is ook in Tassie (Tasmanië) de zomer volop begonnen, wat goed is voor het fruit, maar ook goed is voor mijn humeur, want de zon doet toch iets positiefs met mijn humeur. Toch lijkt het mij nog altijd te lukken om na bijna 3 maanden in Australië nog steeds te verbranden hier, ondanks dat ik me heel vaak insmeer met factor 50. Ook ben ik een sproetenkwekerij begonnen, maar dat is helaas lastig verkoopbaar.

Ik vind het superleuk hoe jullie met mij meeleven en ik lees al jullie appjes en berichtjes echt met heel veel plezier! Een fijn 2017 met veel liefde, gezondheid, geluk en natuurlijk reisplezier!

Liefs van Mars