Bye Tassie - Hello NZ KIA ORA!
Door: Marceline
Blijf op de hoogte en volg Marceline
24 Februari 2017 | Nieuw Zeeland, Wellington
Oftewel, hallo Nieuw Zeeland! Op naar het volgende avontuur.
Na nog enkele dagen gewerkt te hebben in Tasmanië was het op 14 februari zover: op naar New Zealand! De mensen in het hostel gedag gezegd, wat nog wel lastig was, want met sommige mensen heb je echt een toffe vriendschap opgebouwd. Ik werd naar het airport gebracht door een collega van me. Daar me ingecheckt en op naar mijn eerste bestemming: Melboune, een tussenstop. Dit is mijn 8e vlucht al van deze reis. Na 5 uur wachten, vertrok mijn vlucht naar Auckland. Ook deze vlucht ging prima. Rond een uurtje of 5:30 in de morgen kwam ik aan. Er zit nu 12 uur tijdsverschil tussen mij en Nederland (wel makkelijker rekenen)
Na een strenge paspoort, visum en tassencontrole was ik anderhalf uur later van het vliegveld af en begon in het hostel het wachten op Iris en Heleen. 2 vriendinnen die mij samen op komen zoeken om een maandje door NZ te gaan reizen! Super leuk! En na een paar uurtjes wachten stonden ze opeens daar.. Dat gevoel is echt heel raar! Bekende gezichten zien van thuis aan de andere kant van de wereld. Die middag hebben we wat boodschappen gedaan en zijn we de skytower van Auckland op gegaan. Wat een mooi uitzicht over de stad.
We hebben een buspas geboekt om zo door zowel het Noorder- als Zuidereiland te reizen. We reizen met de Stray bus. Deze trip begon de 16e met als eerste halte: Hahei! Maar wat een regen! Het hield maar niet op. Toch besloten naar Hot Water Beach te gaan. Dit is een strand waar het op sommige plekken onder de grond erg heet is. Je kunt een kuil gaan graven, die dan vol loopt met water, om er vervolgens in te gaan liggen. Een soort hottub dus. Heel grappig om iedereen in het zand te zien liggen. In de avond hadden we een lekkere Kiwi bbq!
De volgende dag hebben we een kleine hike gedaan naar Cathedral Cove. Dit is een grote steen op het strand waar je doorheen kan lopen. Wauw wat is het hier mooi! Gelukkig was het tijdens deze hike ook opeens gestopt met regenen! Daarna nog maar Stingrah Bay gelopen, wat een beetje een verlaten strand was, maar wel echt heel mooi! Ik weet niet eens meer hoelang ik op een grote rots heb gezeten, omdat ik zo aan het genieten was van de natuur daar!
Tijd om Hahei te verlaten. Volgende bestemming: Raglan! Ik hoorde al dat dit een surfers paradijs was, maar toen ik het strand zag, was ik om! Ik ga hier surfen! Geen moment spijt van gehad. De golven waren perfect. Na een paar valpartijen lukte het me uiteindelijk om aardig te blijven staan. De aanhouder wint! Het hostel waarin we sliepen, bevond zich in een soort oerwoud. Prachtige natuur om na het surfen tot rust te komen!
De volgende dag vertrokken we alweer naar onze volgende bestemming Rotorua. Maar we hebben onderweg nog een paar highlights gezien. We stoppen bij de waitomo caves. Het zal je vast zijn opgevallen dat de plaatsnamen of andere namen vaak aparte namen hebben. De namen zijn grotendeels in de taal van de Maori geschreven. Zo staat Wai voor water en Tomo voor gat of grot. Hieruit kun je dus al iets opmaken wat we gaan doen..... We hebben de spellbound tour geboekt. Hierbij ga je 2 grotten bezoeken. De eerste grot mochten we gewoon doorheen lopen en zagen we al mooie dingen, zoals fossielen. Bij de tweede grot kregen we een helm op met een lichtje. Wow, wat is deze grot donker. Zodra we onze lampen uit moesten doen, kregen we te zien waar we voor kwamen: de glowworms. Wormen die licht geven in het donker. Wat een grappig en mooi fenomeen dit. Tot slot konden we met een bootje door de grot varen, waar we duizenden glowworms bij elkaar zagen.
Na de tour doorgereden naar Rotorua, waar we ook zullen overnachten.
En weer door.. En wel naar Wai-o-Tapu. Rond Rotorua is er veel geothermische activiteit, wat betekent dat je bijvoorbeeld veel dampen in de omgeving ziet, omdat de grond er heel erg warm is. De eerste stop is: mud pool. Een grote modderpoel waar de modder loopt te borrelen, omdat de modder zo rond de 60-100 graden celcius is. Wat indrukwekkend, maar ook wat een stink lucht! Doorgereden naar het Wai-o-Tapu park, waar we genoeg tijd hadden om mooi rond te lopen langs prachtige gekleurde meren en moddelpoelen. Overal kwam flinke damp vanaf en aanraken van de meren of moddelpoelen was verboden. Aanraking zou een beste brandwond veroorzaken. Een klein uitstapje gemaakt naar de Lady Fox Geyser, die zich net buiten het park bevond. De geiser werd op natuurlijke wijze opgewekt. Eenmaal uitgebarsten, was het erg mooi om te zien.
We werden door de Stray bus opgehaald bij het park. Vanuit daar reden we door naar een moderne Maori stam, waar we een traditioneel welkom kregen. Hiervan versta ik als westerling natuurlijk niks van, maar het hoort bij hun cultuur. Zo vertelden ze dat begrafenissen bij de Maori zo rond de 3 dagen duren en dat ze gedurende die dagen bij elkaar slapen met het lichaam van de overledene in hun midden. Na een korte rondleiding werden we naar onze marai gebracht, ons verblijf. Ergens in de middle of knowwhere, maar het had, alweer, een mooi uitzicht! We kregen die avond een Hangi, een avondmaal die onder de grond wordt bereid. Alles wordt in 1 rek gelegd, zowel kip als groenten als aardappelen. Daaroverheen werden dekens gelegd en daar over heen werd er zand gegooid, om zo geen warmte te laten ontsnappen. Het eten smaakte na 2,5 garen een beetje naar rook, maar was wel lekker!
De dag er na was het weer tijd om te gaan en wel naar de Huka Falls. Een grote waterval met diepblauw water. Het zal je niet verbazen dat ook dit erg mooi was! Daarna een hike gedaan door diverse natuurlijke spa's, waarna we uitkwamen in het stadje Taupo. Daar op de bus gestapt naar Whakahoro. Onderweg rijden we langs echt prachtige landschappen en rijden we ook langs Mount Doom, van de films van Lord of the Rings. Whakahoro ligt erg afgelegen en ik heb er dan ook geen bereik of internet. Wat een rust! Een dagje rustig aangedaan en genoten van de zon en natuur. De dag na stond een flinke inspanning, maar ook een must do op het programma. We vertrokken erg vroeg om onze reis te vervolgen naar de Tongariro Alpine Crossing. Een hike van 19,6 kilometer dwars door gebergte, vulkanisch gebied en bossen. Dit gevoel wat ik hier kreeg, kan ik bijna niet beschrijven. Het was echt prachtig!! De hike begon pittig, een flinke klim van ongeveer 3 uur. 3 uur lang trappen en hellingen beklimmen, die soms niet al te stabiel waren. De top halen gaf een enorm euforisch gevoel. Maar..toen nog naar beneden. Onderweg komen we langs vulkanisch gebied en lopen we op de zijkanten van bergen. Ook zien we 3 onwijs blauwe meertjes. Een goede plek om even te lunchen. Uiteindelijk na ongeveer 6:15 uur lopen, was de finish daar. De hike is volbracht!! Na de hike hebben we een heerlijke burger besteld in het hostel, die hebben we wel verdiend!
De dag er na valt het gelukkig mee met de spierpijn en vervolgen we onze reis naar de laatste halte van het Noordereiland: Wellington, tevens de hoofdstad van New Zealand. Iris en ik besluiten er samen op uit te trekken en naar het Te Papa National Museum te lopen. Hier zien we een stukje geschiedenis over de Eerste Wereldoorlog, een stukje natuur en kunnen we de Maoricultuur bewonderen. Leuk om even gezien te hebben. Daarna wat rondgelopen door deze kleine hoofdstad. Morgen vervolgen we onze reis naar het Zuidereiland die nog mooier schijnt te zijn dan het Noordereiland. Ik ben benieuwd! We vertrekken met de bluebridge ferry naar Picton en zullen vanuit daar onze reis vervolgen.
Kia Ora!
-
24 Februari 2017 - 21:23
Gusta:
Weer genoten van je verhaal Marceline. Wauw wat gaaf allemaal en wat ben je aan het genieten. Kheb 1 advies....blijf dat vooral doen. Veel plezier nog met je vriendinnen -
25 Februari 2017 - 10:04
Herman:
Mars heel erg bedankt voor je blog.Oma leest nog op het tablet ik op de telefoon.Wat beleef je veel maar krijgt het ook niet voor niets. Klimmen etc. Nu ga je weer verder en geniet ervan zo langzamerhand zie ik uit aar de foto s van je camera. In je blog schrijf over dingen waar wij nog niets van gezien hebben maar dat begrijp ik wel. Dat komt straks wel. Verder heel veel liefs van ons.gr -
25 Februari 2017 - 13:13
De Van Der Zandes:
Hoi Marceline,
Wat een leuk verhaal weer. Wat hebben jullie het onwijs leuk met elkaar. Hoor alleen maar enthousiaste verhalen van Iris en wat een mooie foto's en filmpjes. Die foto met die helmen op en al die glimmende wormen!!
En een buschauffeur die ook nog eens kok is, geweldig!! Knap dat jullie die wandeling van 6,5 uur hebben gelopen. Bikkels hoor!! Morgen staat er ook weer wat leuks op het programma hoorde ik, wandelen en kajakken. Ik wens je samen met Iris en Heleen en alle anderen van de groep nog heeeeeel veeeeel plezier en heel veel genieten!! Liefs van ons drietjes uit Apeldoorn en pootje van Sem!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley